Dag 13, donderdag 10 april: Oberwesel – Bingen

Bert:
V Oberwesel A Bingen A 25 km W droog en af en toe een zonnetje O In een jeugdherberg E In de jeugdherberg T 251 + 25 = 276 km

Helma “doet het grote genieten” moet ik opschrijven. Ze zit voor het raam van onze kamer MP3 te luisteren met uitzicht op de Rijn. De jeugdherberg ligt prachtig en we hebben een mooie kamer met een schitterend uitzicht.

Ook vandaag weer flink van de geplande route afgeweken en een kortere maar vooral vlakkere weg langs de Rijn gevolgd. Het was druk met kijkers omdat er een Russische variant van de Space shuttle over de Rijn naar een museum wordt gevaren. Wij hadden gehoopt dat die ons onderweg voorbij zou varen maar wij waren te snel zodat we hem toen we al in de jeugdherberg waren voorbij konden zien varen.

Gisteren in de andere jeugdherberg leuk met twee mensen zitten praten en een glas wijn gedronken. Zij waren beide onderwijzer/es en begeleiden een klas in de jeugdherberg.

Het lopen ging heerlijk vandaag en eigenlijk kunnen we wel wat meer aan, als de overnachtingslocaties daarin passen. Morgen wijken we ook weer af van de route en volgen de Nahe richting Kreuznach. Ook daar is na 21,5 km een jeugdherberg maar misschien lopen we nog wel wat verder. Het zou leuk zijn als we de 300 vol maken maar het moet niet. 
Vandaag voor het eerst wat spul terug gestuurd. Dat is een vreemd gevoel. Ik kom er al bijna in.

Aanvulling : Opvallend was hoe netjes de groep leerlingen in de jeugdherberg gisteren zich gedroeg en hoe de twee onderwijzers zonder enig probleem of gedoe alles keurig liet verlopen. Het was een echtpaar waarvan de man al met pensioen was maar nog wel met zijn vrouw mee ging op deze werkweek. Leuk was ook dat zij kennissen in Pannerden hadden en ook wel eens van Doetinchem gehoord hadden. 

Helma:

‘s Morgens om 8.15 uur weg, compleet met lunchpakket. Toch wel erg handig die jeugdherbergen! Ze hebben vanuit deze ook de volgende jeugdherberg voor ons gereserveerd, compleet met avondeten.

We nemen een ander pad naar beneden dan de route die we gisteren omhoog hebben genomen; het blijkt een steil, lastig pad te zijn. Maar voor we door hebben hoe steil en lastig is de keuze om weer terug omhoog te klauteren ook niet aantrekkelijk.

De hele dag weer hetzelfde pad langs de Rijn; Precies op de goede plek een leuk koffiezaakje (goedkoop en lekkere koffie!) en later een fijne picknickplek met een bankje. Het is ook nog droog, dus dit is echt gewoon een lekkere loopdag.

Er blijken veel mensen te zijn die “de boot” willen zien; regelmatig staan er mensen over het water uit te kijken. Naar ons idee veel te vroeg: we hebben ’s ochtends van iemand te horen gekregen dat het schip nog niet voorbij de Lorelei was, waar wij gisteren langs zijn gekomen. Het duurt dus nog wel even voor we zullen worden ingehaald.

Naarmate we dichter bij Bingen komen wordt het echt steeds drukker: complete gezinnen die een plek in de berm hebben gezocht, mensen die auto’s parkeren en naar het water lopen. Ons wandelpad verlaat net voor Bingen de oever; er ligt een soort bosstrook tussen de weg en het water. Jammer als nu net het schip voorbij komt, maar we hebben geen zin om te blijven staan wachten.

Als we Bingen binnenkomen blijkt daar druk gewerkt te worden aan een nieuw station. We moeten een heel stuk langs het water met rechts van ons een spoorwegemplacement en bedrijven, volkstuintjes. Vervelend, want we zien de jeugdherberg rechts boven op een heuvel liggen: maar omdat we hier niet rechtsaf kunnen moeten we een heel stuk doorlopen en kunnen dan pas via een voetgangersbrug rechtsaf. Hier staan echt drommen mensen op de uitkijk.

We moeten een heel stuk teruglopen, nu aan de andere kant van de spoorlijnen; wel kunnen we beneden ons steeds de Rijn zien liggen, waar het schip nog steeds niet langsgekomen is. Als we aankomen bij de jeugdherberg is het eindelijk zover: op het water, ver beneden ons komt een konvooi schepen aan. Een blusboot, begeleidende passagiersbootjes en daartussen een open platform waar de shuttle op staat.

Het formaat valt mij zwaar tegen: meer dan een soort vrachtwagen is het niet. Wel leuk dat we het toch nog hebben gezien!

In de jeugdherberg hebben we hier werkelijk een schitterende kamer: tweepersoons met eigen badkamer, op de derde verdieping. Prachtig uitzicht over een stuk van Bingen en de Rijn.

We sturen vandaag wat spullen terug naar huis, want er is hier een postkantoortje in de buurt. Bonnetjes, fotokaartje, de eerste kaarten die we “uitgelopen” zijn, suikerzakjes: het is alles bij elkaar al een flinke envelop vol!

’s Avonds na het eten doen we een spelletje in de zaal beneden. Er komt een man bij ons zitten, die zich voorstelt als iemand uit India, met de vreemde naam Demenzis. Hij laat ons allerlei knipsels zien van ontvangsten bij burgemeesters e.d.; naar eigen zeggen is hij een soort vertegenwoordiger van de ideeën van Gandhi. Een irritant persoon, die voortdurend tegen ons aan blijft praten. Als even later mensen beneden komen van (opnieuw) een klas op schoolkamp, worden die gelukkig zijn slachtoffer