Dag 12, woensdag 9 april: Boppard – Oberwesel

Bert:

V Boppart A Oberwesel A 23 km W lekker droog wel softshells aan O In mooie jeugdherberg met zwembad E In Jeugdherberg T 228 + 23 = 251 km

Ook vandaag weer van de route afgeweken omdat een pad langs de Rijn korter lijkt en in ieder geval veel vlakker. Op grond van de fietspadbordjes hebben we 22 km gelopen en zeker nog 1 naar de jeugdherberg. De route langs de Rijn was soms wat lawaaierig vanwege de weg en er naast het spoor met veel treinen. Het pad was wel vrij liggend en veilig te lopen. We hadden een schitterend uitzicht over de Rijn waar van alles te zien was Ook zijn we langs de beroemde bocht de Lorelei gelopen. Erg veel restaurants e.d. maar ook wel erg mooi. De bocht is inderdaad wel erg scherp en er staan allerlei radar bakens. Mooi om te zien hoe snel de Rijn daar stroomt. Een stuk vlak lopen is ook wel erg lekker en het loopt mooi snel. We waren nu vroeg in deze plaats waar we anders volgens de geplande route veel langer over gedaan zouden hebben. Deze Jeugdherberg is nog mooier dan de vorige. We zijn eerst lekker wezen zwemmen, daarna heb ik alle vuile was in de machine gestopt. Nu zit alles in de droger en werk ik dit schrift bij. Helma zit twee meter verderop en werkt de site bij. Wat mij betreft hoeft dat veel minder frequent maar Helma wil, als dat kan, de site toch wel om de dag bijwerken. Ze wil graag tot in detail vertellen wat we doen en ook graag lezen hoe familie en vrienden daarop reageren. Ik kom liever even los van de contacten en wil me het liefst beperken tot hier zijn we, we lopen lekker en alles is goed.
Het ging even fout met de site zodat Helma haar stuk weer opnieuw gaat doen. Ik kijk nog even naar de route voor morgen.

Helma:

Langs de Rijn naar Oberwesel. Er loopt een spoorlijn, een autoweg en daarnaast een fietspad en een voetgangersstrook. De wandelstrook duikt hier en daar via een tunneltje onder de weg door en komt dan soms een stukje langs de spoorlijn te liggen. Maar verder loop je steeds langs het water. Om een dorpje in te gaan moet je ook even onder de weg door.

Hoewel sommige mensen zo’n route misschien niet zien zitten (het is niet direct een rustig wandelpad) ben ik er blij mee. Vlak, veilig om te lopen en door de vele boten die langskomen erg afwisselend. Aan de overkant van het water, dat hier behoorlijk breed is, zie je ook steeds dorpjes liggen en treinen langskomen. Dit is het landschap waarvoor mensen een Rijnreisje maken!

Wel een probleem: plassen. In het bos zijn er genoeg struiken om achter te gaan zitten, maar hier langs de weg is geen optie. Tussen het wandelpad en het water staat een hekje. Hier en daar zit er een soort klaphekje; daarachter blijkt steeds een trapje naar beneden te lopen, naar een strookje land langs het water. Dit lijkt de beste oplossing: rugzak af, trapje af en een beschut plekje langs het water. Wel goed kijken wat er op het water aankomt: in het zicht van een passagiersschip is ook niet alles!

Tegen de tijd dat we zin hebben in koffie is er zowaar een zaak: ziet er wel erg groot en duur uit, maar een kop koffie zal toch wel te doen zijn. Serveerster in een soort klederdracht (Dirndl-achtig), grote zaak. De eigenaar (een erg nadrukkelijk aanwezig mannetje) wil ons de beste plek geven in een soort serre, als hij hoort wat we aan het doen zijn. Uiteindelijk moeten we zijn vervelende verhaal aanhoren over de soort volkstuintjes die bij het hotel liggen (met kikkers!) en drinken we zeer slappe, vieze koffie. Het is er inderdaad ook nog eens erg duur!

In Oberwesel naar de jeugdherberg: een stevige klim naar boven, waar we wel een mooi uitzicht hebben! Een wat ouder gebouw, maar wel weer met dezelfde voorzieningen als de vorige. Bovendien is hier zelfs een zwembad en er blijken een wasmachine en droger te zijn. Ook kunnen we hier mee-eten, dus vanavond weer naar beneden voor een restaurant is niet nodig.

Heerlijk: zwemmen (we hebben het zwembad voor ons samen, want je moet het hier “reserveren” voor een bepaalde tijd) en daarna alles wassen en drogen. Het zwemmen is heerlijk om de spieren lekker los te maken.

In de eetzaal is een schoolklas, onder begeleiding van een wat ouder echtpaar. Het gaat er heel rustig en gedisciplineerd aan toe, op een prettige manier.

Na het eten en spullen klaarleggen voor de volgende dag drinken we beneden nog wat en patiencen. De man van het echtpaar komt bij ons zitten en later ook zijn vrouw. Zij is lerares (62), hij was leraar maar is inmiddels met pensioen. Zij zijn dus samen met haar klas op werkweek. Leuk gesprek over de verschillen tussen het onderwijs in Nederland en Duitsland. Grappig is ook dat zij al jaren bevriend is met een Nederlandse. Als 16-jarigen elkaar leren kennen en sindsdien bezoeken ze elkaar (met man en kinderen) minimaal een keer per jaar. Hoe klein is de wereld soms: die vriendin woont in Pannerden.

Ze geven ons een leuke tip: de volgende dag komt er een soort spaceshuttle op een schip over de Rijn; die is onderweg naar het ruimtevaartmuseum in Speyer. Zoals de verwachting is vaart het schip morgen over het stuk waar wij langs lopen. Leuk om dat te zien! Het is in Duitsland iets dat de kranten en het journaal zelfs haalt, dus apart om dat dan “life” te kunnen zien.