Blogopmaak

Dag 112, vrijdag 18 juli: Morlupo – Prima Porta (bus)

Bert:

V Prima Porta station A Prima Porta camping A 2 km W heerlijk warm en soms bewolkt O op camping Prima Porta E zelf koken op de camping (aanvulling : dat klopt niet want we hebben in het restaurant bij de camping gegeten) T 1972 km + 2 = 1974 km

Niet een echte loopdag. Maar we tellen elke dag dat we lopen, ook al drukt dit het gemiddelde . Vanmorgen ons laatste hotel gedurende onze tocht naar Rome verlaten en nu op ons laatste overnachtingsadres en ons laatste nachtje in de tent. Alles loopt een beetje op zijn eind. Een vreemd gevoel.

Vanmorgen reed de laatste trein net voor onze neus weg. We dachten dat er nog meer gingen maar 8.45 uur was de laatste vandaag. Een bus ging vanwege een staking pas om 10.00 muur zodat we een erg lange koffiepauze hadden. De bus ging voor ons gevoel geheel de verkeerde kant op. We kwamen bijna weer in Fiano Romano uit (onze vorige plaats) Gelukkig kwamen we via een omweg toch op het station Prima Porta uit. Tot daar hadden we gisteren gelopen en van daar zijn we naar de camping gelopen. Morgen een rustdag en zondag vanaf de camping naar het Pietersplein. Morgen lopen we al wel vast even het eerste stukje omdat het een lastig stukje langs drukke wegen lijkt. Zondag morgen zoeken is niet zo’n succes vandaar even een stukje voorlopen.

Voor het eerst deze hele tocht wilde men bij de receptie van de camping ons echte paspoort en nam men geen genoegen met een kopie. De echte hebben we niet gegeven zodat we vooruit moesten betalen. Stadse invloeden zullen we maar zeggen.

Op de camping staan trouwens erg veel miniappartementen waar wij er voor morgen ook een van hebben. Ik ben benieuwd welke en hoe zo iets er van binnen uitziet.

Vandaag de 16e week afgesloten. Een week met een rustdag en een dag van 3 en een van maar liefst 2 km per dag. In totaal nog 78 km gelopen. Niet het record dus. Zondag lopen we volgens planning 20 km en komen in totaal dan uit op 1990 km in 100 loopdagen (aanvulling : na correctie op 1994)
Helma heeft de fut op. Ze wil niks meer doen. Ze wil ook niet zelf koken. (Althans dat ik zelf kook) Letterlijk: geen kleffe pasta meer vanuit een bakje zittend op een matje eten

Aanvulling : We hebben dus gegeten in het restaurant op de camping. Heerlijk buiten in een gezellige sfeer. We werden bediend door iemand die ons niet goed begreep. In het Engels ging het een stuk beter. Het bleek een Poolse te zijn die hier vakantie werk deed. Tijdens het eten hebben we nog gesproken met een Engelsman die in zijn eentje op vakantie was. Hij vond het heerlijk op een camping omdat hij dan allerlei mensen ontmoete. Hij was docent op een soort hotel school of horeca opleiding.
Op onze vraag of hij als Engelsman de koffie hier lekker vond gaf hij aan dat ook de Engelse koffie de afgelopen jaren veel beter was geworden. Maar het tempo waar ze hier de voor hem wel erg sterke koffie dronken kon hij niet bijbenen. Als hij kleine slokjes dronk ging het precies. 
Na het eten kregen we van de zaak nog twee heerlijke grappa’s. Voor mij was één genoeg, Voor Helma was één echt één teveel zodat we die ondankbaar hebben laten staan. 

Helma:

Vandaag gaan we met de trein naar station Prima Porta en dan moeten we een klein stukje lopen naar de camping daar. We kunnen rustig aan doen, dus staan we wat later op en ontbijten rustig. Tegen 9 uur zijn we bij het station en zien dan net de trein voor onze neus wegrijden; hadden we gisteren beter goed de tijden kunnen bekijken… Als we zoeken hoe laat de volgende gaat, is het pas echt schrikken: de treinen vertrekken hier ’s ochtends naar Rome en komen in de loop van de dag hier weer aan, maar na 8.45 rijdt er niets meer naar de stad… Bij de informatiebalie kunnen ze ons wel vertellen dat er bussen gaan, dus naar buiten en de bus opzoeken. Goed, we zijn in Italië, dus is het bijzonder dat we nog geen enkele staking hebben meegemaakt; vandaag wel dus! Een soort werkonderbreking, want er is volop geklets, maar geen vertrekkende bus. Uiteindelijk begrijpen we dat ze rond 10 uur weer aan het werk gaan. Een lange koffiepauze voor ons dus!

De buskaartjes zijn hier trouwens niet duur, €1,20 per persoon. De bus neemt natuurlijk de kortste route, maar zelfs dan zal het toch minstens 20 kilometer zijn.

Het is grappig dat we over stukken rijden waar we gisteren gelopen hebben; ontspannen die nu zittend terug te zien. Maar de busroute is niet echt te volgen; na een tijd gaan we zelfs richting Fiano Romano, precies de verkeerde kant op dus…. Uiteindelijk volgen we wel borden Rome en komen na een tijd bij het station Prima Porta.

Een klein stukje lopen naar de camping; duidelijk een stadscamping met een goede treinverbinding met Rome. Bij de receptie alleen aanmelden; ik had al online gereserveerd.

Het meisje achter de balie vraagt naar onze legitimaties, dus ik geef de twee kopieën die we al de hele reis hebben gebruikt. Sinds de keer dat onze paspoorten op een camping (jaren geleden) zoek waren (gelukkig ergens in een la weer teruggevonden) hebben we geen originele ID-kaarten afgestaan. Nu hebben we de kaarten ergens onderin de rugzak en hebben we overal alleen een kopie laten zien of afgegeven. Maar hier gaat ze daar niet mee akkoord, het moeten de ‘echte’ zijn. We pakken de originelen erbij, zodat ze kan zien dat de kopieën hetzelfde zijn, maar ze staat erop dat we die ‘inleveren’. Dat is de regel hier.

Onbegrijpelijk; maanden onderweg, enorm veel hotels, pensions, campings en jeugdherbergen gehad; nergens een probleem en dan op onze laatste overnachtingsplek de eis dat we onze ID’s achterlaten. Het lijkt ons dat dat niet eens geëist mag worden; als je in de stad loopt en wordt aangehouden moet je je ID bij je hebben. En of dat nu is omdat ze bang zijn dat we zonder te betalen vertrekken? De mini-bungalow heb ik al vooruit betaald, dat moest bij het reserveren. We bieden aan de standplaats dan nu ook direct te betalen en daar stemt ze dan uiteindelijk mee in.

Op de camping is het rustig; er staan wel volop tenten en caravans, maar het lijkt erop dat de meeste mensen weg zijn, waarschijnlijk is iedereen in de stad. Er is een bar/restaurant met een groot terras; is prima zitten hier, met volop schaduw.

Alles bij elkaar een prima camping, moeten we onthouden voor als we ooit nog eens met de auto hierheen zouden gaan.

We bellen nog even naar mijn ouders en naar huis, waar Emil en Anne zijn. Zij hebben alles afgesproken en ingepakt, vertrekken morgenmiddag met de trein. Dan moeten ze nog ergens in Duitsland overstappen en met de nachttrein naar Rome. Komen zij zondagmorgen aan en wij in de loop van de dag, is de planning.

Share by: