Dag 33, woensdag 30 april: Immendingen – Eigeltingen

Bert:

 V Immendingen A Eigeltingen A 23 km W Tot circa 16.00 uur lekker af en toe iets bewolkt maar wel met korte mouwen kunnen lopen. Na 16.00 regenachtig veel wind en koud. O Pension hotel in Eigeltingen zonder ontbijt (morgen 1 mei) E Enige restaurant hier Gasthof Lamm (Duits) 
T 697 + 23 = 720 km

Toen we hier aankwamen was de ontvangst niet zo hartelijk. Morgen is het 1 mei en dus kon ze geen ontbijt regelen. Ook waren alle winkels dicht dus kon er niets meer gekocht worden. Dat laatste viel reuze mee want we hebben ontbijt spullen en onderweg spullen gekocht in de winkel hier 20 m vandaan. Ook zitten we nu aan een klein flesje witbier
Vandaag lekker gelopen alleen weer geen koffie onderweg. Ik had afgesproken alleen maar op zaterdag en zondag een gebakje bij de koffie te nemen. Helaas heb ik nog steeds geen Schwarzwalder-Kirschtorte op. Vandaag was de enige zaak onderweg gesloten. (volgens mij al enkele jaren en aan de buitenkant te zien ook de enige juiste keuze) Dus voor mij en Helma op Koninginnedag geen gebak. Ik ben benieuwd wat we op 1 mei onderweg kunnen verwachten want er staat van alles op het programma aan de borden langs de weg te zien.

Vandaag zagen we plotseling in de verte de besneeuwde alpen liggen. Het gaf het gevoel dat Helma ook kende als je vroeger op vakantie voor het eerste de duinen zag. Nu gaf het iets van “moeten we daar doorheen” en “als dat maar gaat lukken” Ik zie de Alpen echt als de volgende fase. Eerst na Konstanz nog vlak tot Bregenz en dan gaat het beginnen. Konstanz Verona was volgens de planning via de E5 circa 500 km, via Reitsma of 600 km of 550 als we ook na Bozen Reitsma blijven volgen. Ik weet eigenlijk nu al dat ik daar een voorkeur voor heb. Leuk dat we voor mijn gevoel vrijdag een belangrijk deel afsluiten en zondag aan een tweede belangrijk deel, de Alpen, gaan beginnen. 
Ik heb er zin in.

Aanvulling : We hebben na het eten nog gekeken bij het plaatsen van de 1 mei boom. Het hele dorp was uitgelopen en het pleintje was ingericht als feestplaats met biertap en worsten- en hamburgerkraam. Het plaatsen van de boom gebeurde door een hele groep mensen en één leider die de commando’s gaf welke groep aan welke kant nog iets harder moest duwen of trekken zodat de boom als die goed recht stond mooi in het gat zakte dat ze er voor gemaakt hadden. De boom was volgens een “insider” aan wie we het vroegen 28 m hoog.  

Helma

Bij het ontbijt een gesprek met onze hospita; uit Vietnam gevlucht en in Oost-Duitsland terechtgekomen. Nu woont ze sinds een paar jaar hier met man en dochter. Ze hebben regelmatig Oost-Duitsers in de kost, die hier voor het werk zitten. Heel apart: ze vertelt dat ze daarom geen gokmachine hebben. Daar is best goed mee te verdienen (voor de eigenaar) maar ze wil niet dat mensen hun zuurverdiende geld daaraan uitgeven.

We kunnen alweer om 8.15 uur gaan lopen en zijn na 23 kilometer om 14.30 uur in Eigeltingen. Het loopt lekker; een beetje klimmen en dalen, maar niet té. Helaas was een Gasthof (Talmühle) halverwege dicht; ik had me wel verheugd op een echte koffiepauze. En op deze feestelijke dag (Koninginnedag) hadden we ook wel een gebakje verdiend! We hebben trouwens hier in het Zwarte Woud nog nergens Schwarzwalder-Kirschtorte gegeten!

Ook vandaag weer geen bankje te bekennen tot net voor het dorpje Eigelt. Het weer is lekker, zelfs vrij warm. We lopen hier op een soort hoogvlakte; ineens zien we heel in de verte de Alpen liggen! Ik word er koud van; wat zijn ze hoog en imposant! En dan de afgelopen weken maar denken dat deze heuvels al iets voorstellen. Die besneeuwde toppen in de verte doen me denken aan vakanties vroeger naar St. Maartenszee. Dat speciale, feestelijke gevoel als je vanuit de auto de eerste duintoppen zag; nu gaat het echt beginnen.

Eigeltingen is ook weer een klein dorp; we lopen bijna gelijk tegen een restaurant/pension aan. We moeten bellen voor er iemand komt; helaas is deze eigenaresse uiterst onvriendelijk. Ze heeft wel een kamer voor ons, maar ontbijt kunnen we vergeten; morgen is een “Feiertag” en we denken toch niet dat ze dan ontbijt voor ons gaat maken?! We moeten de kamer ook gelijk betalen, en morgen de sleutel dan maar in de deur laten zitten. Volgens haar zijn er vanmiddag geen winkels open- het is immers woensdagmiddag. Dat wordt lastig, want met de feestdag morgen kunnen we misschien niets kopen.

Gelukkig blijkt, na het uitpakken en douchen, dat er verderop in de straat een winkeltje gewoon open is. Eten voor ontbijt en wat voor morgen onderweg en zelfs wat bier en chips voor nu. Dat valt dus best mee.

We eten ’s avonds in een restaurant op een soort dorpsplein; als we naar buiten komen vallen we midden in het feest: de meiboom wordt hier opgezet. Jonge mannen krijgen instructies en zo wordt met behulp van lange palen de boom in een gat rechtop- en vastgezet. Op de boom zijn allemaal emblemen van gilden bevestigd. Het hele dorp staat erbij, er is hoempapa-muziek en kramen met frites en worsten.

We hebben de afgelopen dagen ook overal aanplakbiljetten gezien van feesten: Tanz in der Mai is een begrip hier. Feestavonden aan de vooravond van de eerste mei. We zijn benieuwd wat er morgen van feesten te merken is. Bert heeft slechte ervaringen met dronken Duitsers op de recreatiegebieden op 1 mei!