Dag 29, zaterdag 26 april: Freudenstadt – Schilltach

Bert:

V Freudenstad A Schilltach A 28 km (17 + 1 verkeerd + 6 naar Schenkenzell + 3,5 + 0,5 naar camping) W heerlijk warm O op camping in Schilltach E Italiaans in wat langzaam restaurant T 600 + 28 = 628 km

Vandaag was gepland tot minimaal Alpirsbach en mogelijk wat verder. Een camping in Alpirsbach was als het ware wat “terug” op de route dus zijn we verder gaan tot iets voorbij Schilltach waar een camping aan het riviertje ligt. We zijn afgeweken van de route en volgen een dal. Morgen volgen we dat verder en komen dan weer op de Oost-route uit. Het is om te kamperen nu heerlijk weer en mooi droog. Waarschijnlijk morgen ook lekker loopweer.

Aanvullend meld ik nog even dat we “bij de bakker” in het dorp een biertje hebben gedronken. Daar was het laatste terras in de zon. We konden geen koffie meer krijgen omdat de zaak dicht ging maar bier kon nog wel. Terwijl wij aan ons bier zaten werden rondom ons heen de stoelkussens, de stoelen en de tafels weggehaald. We hebben toen toch maar wat vlotter ons bier opgedronken. Direct nadat we hadden afgerekend verdween ook onze tafel en voordat we van het terras af waren werd de zaak afgesloten. Een biertje op de valreep dus. Daarna hebben we gegeten bij Alte Trito waar het tempo duidelijk anders was. 
Aanvulling : wij hadden tijd zat dus was het niet zo’n probleem dat het wat langer duurde ofschoon we ook wel gevraagd hebben / gezegd hebben dat het eten nu wel mocht komen. Het was wel leuk, of juist niet leuk, om te zien hoe andere mensen zich duidelijk ergerden. In sommige gevallen wel terecht omdat het erg lang duurde en dan ook nog niet gelijk voor een hele tafel werd opgediend maar met wel erg lange tussenpozen. 
Daar ook gezien hoe het pasjes systeem voor sigaretten automaten werkte. Je moet dus een pasje hebben om sigaretten uit de automaat te halen en dat pasje is pas vanaf een bepaalde leeftijd te verkrijgen.
 In algemene zin is te zeggen dat de markering van de Ostweg veel minder goed is dan die van de E1. We moeten hier goed opletten en regelmatig aan de hand van het boekje of de kaart kijken hoe we verder moeten. Vandaag hebben we een stuk pad 4 keer gelopen om uiteindelijk de juiste route te vinden. We kwamen enkele malen langs het Hummelhutje waar we ook nog een foto van gemaakt hebben. Gelukkig staan de “vieze gedichten” die Helma daar gelezen heeft niet op de foto.

De paden variëren nogal in kwaliteit. Duidelijk is dat de kwaliteit zeer van invloed is op het tempo. Als je steeds loopt te baggeren schiet het echt niet op. Het mooiste is dus een goede markering en goede paden. 

Helma:

’s Ochtends een mooi stuk door het bos. Alleen is de bewegwijzering erg slecht; we komen op een 5-sprong waar geen enkele aanwijzing staat. Bert dus zeer uitgebreid de kaart bekijken, maar we komen er niet uit. Een pad kiezen, teruglopen, weer een ander. Uiteindelijk hebben we een schuilhutje in het bos met het bordje Hummelhütte een keer of 4 gezien! Tenslotte lopen we op het kompas de (volgens ons) goede richting in en vinden dan een paadje dat in het begin niet op een pad lijkt, maar dat toch wel is.

Planning is Alpirsbach, maar daar ligt de camping wat van de route af; doorlopen naar Schilltach is daarom handiger. ‘s Middags komen we daar aan: een schilderachtig plaatsje, heuvelachtig met alleen maar mooie vakwerkhuizen. De camping hier is een smalle strook langs een beekje, vlakbij het dorp, heel leuk gelegen.

En… er zijn hier andere Nederlanders! Hebben we anders meestal een hekel aan andere Nederlanders op vakantie, nu vinden we het leuk. Gewoon even Nederlands kunnen praten is weer heel wat anders na een maand onderweg!

In het dorpje willen we op een leuk pleint even wat drinken; ze gaan al bijna sluiten, maar alleen een biertje kan nog wel. Terwijl we zitten wordt rondom ons het terras schoongemaakt en afgebroken. Je gaat dan vanzelf wat sneller drinken! ’s Avonds eten in een zaakje dat niet op de drukte berekend is- mensen rondom ons zitten wel heel lang te wachten en bij de tafel naast ons krijgt de laatste het eten als de eerste al klaar is!

Op de camping is een grote partytent, die als restaurant/bar/feestzaal gebruikt kan worden. Hier kunnen we ’s avonds nog even wat drinken en een spelletje doen. Van dit soort voorzieningen op een camping moeten we het hebben; dan kun je lekker zitten. Hoewel het kamperen verder heel lekker is – we slapen prima en je hebt veel meer vrijheid en mogelijkheden dan in een pension- missen we stoelen. Steeds op de grond zitten is lastig.