Dag 15, zaterdag 12 april: Bad Münster am Stein – Alzey
Bert: (geschreven op 13-4)

V Bad Munster am Stein A Alzey A 30 km W droog zonnig veel zonder jack gelopen O in hotel in Alzey E Italiaans lekker T 301 + 30 = 331 km

Ik zit hier in een internet café met de meest onmogelijke geluiden om me heen en een groot beeldscherm aan de wand met een film met weer andere geluiden. Maar verder is alles gezellig voor elkaar hier. Helma probeert onze site bij te werken en ik zit hier aan een tafeltje met mijn schrift en de kaarten. Gisteren was een inspannende dag en we waren goed moe toen we hier in Alzey aankwamen. We hadden gisteren tijdens het ontbijt besloten om de route buiten de kaart te nemen. We gingen dus als het ware eerste een klein stukje terug om een afkorting te maken. Het zure was dat we daarbij langs een jeugdherberg kwamen waarvan we gisteren gezegd hadden dat we daar graag een stukje voorbij wilden gaan. Soms liepen we op wat minder leuke wegen maar overwegend hebben we wel leuke paden gehad. Omdat we maar een zeer globale wegenkaart hadden liepen we soms op aanwezige route bordjes voor fietsers. De afstanden klopten soms helemaal niet of we werden via een omweg geleid. Eerst bijvoorbeeld nog 18 km en een heel stuk verder nog 23 km naar Alzey is niet echt opwekkend. We hebben erg veel door wijngaarden gelopen en ’s middag gegeten in een hutje voor druivenplukkers. Het Hotel in Alzey is alleen een hotel en geen restaurant. Na het douchen gingen we wat drinken, Helma dronk bier en ik een glas rode wijn. De rode wijn was heerlijk alleen wat erg koud en wat erg veel. In het glas met een maatstreepje bij 0,2 liter zat minstens een halve liter. De wijn viel nogal zwaar op een lege maag zal ik maar zeggen. Ik was in ieder geval blij dat ik bij de Italiaan wat kon eten. De rustdag hier is denk ik wel goed om ook de spieren wat tot rust te laten komen. Bovendien hebben we nog nooit zonder rustdag zo’n afstand gelopen dus we hebben het wel verdiend en waren er aan toe.



Helma:

Bij het ontbijt blijft de pensionhoudster er 'gezellig' bij zitten; Bert overlegt met haar of de route die hij heeft bedacht naar Alzey klopt. Zij geeft wat aanwijzingen voor het stuk door de stad en dan vertrekken we.

Inderdaad, een stuk terug van de route die we gisteren gelopen hebben. We komen langs een jeugdherberg; gisteren hadden we juist bedacht dat we liever wat verder liepen en zijn daarom niet hierheen gegaan.

Tja, als je alles van tevoren weet…..

We beginnen met zon, maar later wordt het weer bewolkt. We lopen langs veel wijnvelden en soms stukjes dwars door de velden. In een hutje dat waarschijnlijk in oktober door druivenplukkers wordt gebruikt eten we ons brood op.

We hebben van dit stuk alleen een globaal kaartje uit ons boekje, dus moeten lopen op wegwijzers die naar de tussenliggende plaatsjes wijzen. Heel frustrerend als we eerst een bordje zien met “Alzey 18 km” en verderop “Alzey 22 km”. We snappen niet hoe dit kan, maar het is uiteindelijk een flink end vandaag.

In Alzey vinden we een hotel boven een bar en restaurant. Niet heel duur en een mooie kamer.

Vandaag heb ik voor het eerst het idee dat ik het lopen echt zat ben; ik ben nu wel aan een rustdag toe.

We besluiten daarom 2 nachten hier in het hotel te boeken; Alzey is een iets grotere plaats, dus hier zullen we ons morgen wel kunnen vermaken.

Bij de bar onder ons hotel drinken we een aperitief; ik een bier, Bert een glas rode wijn van de druiven die hier in de omgeving volop groeien. Ze zijn niet kinderachtig; het grote wijnglas wordt niet gevuld tot het streepje dat 0,2 liter aangeeft, maar bijna vol. Het moet wel ongeveer een halve liter zijn! Op een lege maag valt deze (iets te ) koele wijn niet echt lekker! We eten in een gezellig Italiaans restaurant met heerlijke bruschetta.