Blogopmaak

Dag 106, zaterdag 12 juli: S. Maria in Vescovo – Ponzano Romano

Bert:

V S. Maria in Vescovio A Ponzano Romana A 14 km W nog steeds heet ruim boven de 30 °C wel in de middag lekker wat wind. O Agri Turismo valka voor Ponzano Romano E waarschijnlijk in restaurant iets terug T 1896 + 14 = 1910 km

Vanmorgen hebben we er rekening mee gehouden dat we iets verder moesten lopen om een combinatie eten en slapen op één plek te vinden. Alleen de bedoelde Bed en Breakfast konden we telefonisch niet bereiken. Bij een lokale VVV is voor ons alle moeite gedaan maar bleek de Bed en Breakfast vol te zitten. Vervolgens is voor ons verder gezocht en bleek dat er hier in de buurt van deze agriturismo ook een restaurant is. Men heeft toen voor ons deze agriturismo gebeld en gereserveerd. Weer zo’n engeltje onderweg.

We zitten hier prachtig met uitzicht op de meanderende Tiber die overigens geheel groen is door de algen. We realiseren ons steeds meer dat we “ons einde” naderen. Vandaag is het zaterdag en we zijn aan de laatste volle week begonnen. Zo juist heb ik uitgeteld dat, ook als we een dag van 3 km naar een camping als een loopdag tellen, we precies 100 loopdagen gaan halen. Leuk !

Het is zo lekker dat we allebei weer helemaal beter zijn. We hebben er echt weer zin in en het loopt letterlijk en figuurlijk weer lekker. Helma heeft trouwens wel een forse blaar op haar been die waarschijnlijk ontstaan is uit een muggenbeet. Een vies ding waar nog steeds vocht uit komt.

Aanvulling : Het is hier ook weer zo’n mooi klein dorpje. Het is zelfs zo klein dat er geen café of restaurant is. Voor de dorpswinkel waar van alles te koop is staan wat stoelen waar je rustig op kan zitten om je in de winkel gekochte gekoelde drankje op te drinken. Als je vanaf onze kamer naar het dorpje loopt zie je vanaf een wat hoger punt de Tiber slingeren. De meanders zijn zo sterk dat ze bijna doorbreken. Volgens de eigenaresse van de agriturismo hebben ze bewust oeververdediging aangebracht omdat het strookje tussen de twee meanders zo smal was dat er haast een verbinding was.

Het restaurant ligt niet in het dorpje maar een stuk verder de andere kant op vanaf onze kamer. Het restaurant heeft een echt Italiaans uiterlijk zal ik maar zeggen. Veel doorhangende golfplaten en een partij rotzooi voor het restaurant waaronder een oude pizza-oven waar nog wat vetrestanten en dergelijke in achter waren gebleven. Voor het restaurant zaten wat mensen wat te drinken. Het bleken gasten te zijn en de kok, de ober en de serveerster. We zijn er bij gaan zitten en hebben ook wat gedronken met ze. Op een voor ons onduidelijk moment ging het restaurant open en gingen we met zijn allen naar binnen. Wij gingen aan een tafeltje aan de rand van het restaurant zitten. Vlak bij ons stond een kapstok voor de ingang naar de toiletten. De ober trok zijn overhemd uit en trok een ander overhemd aan dat aan de kapstok hing en hing het andere overhemd op. Volgens ons was er niet zo veel verschil tussen zijn dagelijks tenue en zijn bedrijfskleding. We hebben er lekker gegeten maar ik had niet graag in de keuken willen kijken.

Leuk was dat we hier voor het eerst zagen dat er in een restaurant gerookt werd. Toevallig kwam er juist een lokale agent binnen en de sigaretten verdwenen onder de tafel. De agent had niets in de gaten. Waarschijnlijk omdat hij dat ook niet wilde en zijn aandacht meer uitging naar het net voor hem ingeschonken glas wijn. 


 

Helma:

Ontbijt bij het barretje en al om 7.20 uur op pad . Als we in Stimigliano Scalo zijn, is er een zaakje waar we lekker koffie kunnen drinken. Van hieruit bel ik met de bed&breakfast in Nazzano, dat is de plaats waar we vandaag naartoe willen. Helaas krijg ik geen gehoor. Dat is vervelend, want er is in dat plaatsje maar 1 overnachtingsplek. Dus maar verder lopen; hopelijk nemen ze later op de ochtend de telefoon wel aan.

Een stukje verderop komen we langs een soort VVV; we besluiten hier na te vragen of er misschien toch een ander overnachtingsadres is. Een uiterst behulpzame medewerker gaat voor ons bellen met de B&B; het blijkt dat het nummer dat in het boekje van Reitsma staat, niet (meer) klopt. Nu dus wel contact, maar helaas blijken ze vol te zitten. De VVV- meneer zoekt verder en vindt uiteindelijke een agriturismo bij Ponzano Romano. Hij belt weer voor ons en kan een kamer voor ons reserveren. Superfijn, want we begrijpen dat die kamers eigenlijk alleen voor meerdere nachten achter elkaar beschikbaar zijn. We hebben weer eens geluk vandaag!

Voor Ponzano Romano passeren we een restaurantje en moeten dan een stuk omhoog voor we bij de afslag komen naar de agriturismo. Dit ligt ook weer heel mooi, met uitzicht over een vallei waar de Tiber doorheen slingert. De kamer die we krijgen is heel apart; met een balkon en een heel hoog plafond. Mede daardoor is het hier lekker koel en slapen we een poosje lekker.

‘s Middags gaan we de heuvel omhoog, naar het plaatsje; weer een mooi dorpje, maar zo klein dat er geen bar of restaurant is. Je kunt wel bij het winkeltje wat te drinken kopen en mag dat dan buiten op een bankje opdrinken. Maar hier kunnen we dus ook wel wat te eten kopen voor morgen en wijn voor vanavond op de kamer.

Om te eten moeten we een stukje heuvel-af, naar het zaakje waar we vandaag langs kwamen. Het ziet er allemaal (zeker buiten) rommelig en wat viezig uit... Binnen zitten een paar mensen te roken; dat hebben we nog niet vaak gezien, is ook officieel verboden. We drinken wat en na een poosje staat een van de mannen op, verdwijnt achter een scherm in de hoek, en komt met een ander overhemd aan weer tevoorschijn. Waarschijnlijk was hij net nog niet met zijn dienst begonnen, en is hij nu ‘in bedrijfskleding’. Het is alleen een zweterig, smoezelig shirt, dus of dit zoveel beter is?

Terwijl wij, na een poosje, zitten te eten, komen er een paar agenten binnen. Waarschijnlijk lokaal bekenden, want er wordt direct wijn voor ze ingeschonken. Lekker, voor agenten aan het werk 😉... De asbak is weggezet toen de agenten verschenen, maar het is toch echt te ruiken dat hier mensen hebben zitten roken. Zal dat wel worden ‘goedgemaakt’ met de wijn; Italiaanse gewoontes…..

Share by: