Week 3  2017

Een ‘gewone’ week met fysiotherapie, bezoek aan de revalidatiearts, bridgen en voor mij drie dagen werken. Dat laatste valt me best zwaar; drie dagen vroeg op. Na een werkdag ben ik gewoon moe. Als dat een donderdag is heb je het gevoel: nog maar één dag, dan heb ik weekend. Maar nu weet ik op woensdagavond dat ik nog twee dagen ‘moet’. Als ik op school bezig ben valt dat wel mee, maar ik ben ’s avonds gewoon bekaf.

Met de revalidatiearts bespreken we de stem van Bert; die is echt achteruitgegaan de afgelopen periode. In Utrecht hebben ze aangegeven dat het airstecken erg belangrijk is, dat gebeurt nu ook elke dag. In het begin had Bert net na dat inblazen even een schorre stem. Maar in feite is dat nu de hele dag zo. Dokter Andela oppert dat hij misschien de stembanden in een verkeerde ‘stand’ heeft tijdens het airstecken en dat hierdoor een lichte beschadiging optreedt. Binnenkort kunnen we hierover overleggen met de logopedist. Maar als voor die tijd al een opname bij het CTB is, kunnen ze er daar misschien advies over geven.

Donderdag komt een timmerman die de deur tussen de woonkamer en de hal gaat ‘omdraaien’. Begin februari komen de aanpassingen; er komt dan een soort dranger die Bert kan bedienen en waarmee deze deur open kan. Maar zoals de deur nu draait gaat dat niet, daarom moet deze nu de andere kant op draaien. 

Bert is niet bepaald in topconditie deze week. Behalve het ‘slechte’ praten heeft hij een blaasontsteking. Dat kan te maken hebben met de condoomkatheter, er blijft dan toch iets urine in een slangetje staan en daarin kunnen bacteriën komen. Woensdagochtend krijgen we het bericht dat hij volgende week wordt opgenomen. Dinsdag worden we verwacht bij het UMC. De eerste nacht blijft hij daar alleen, dan worden er waarschijnlijk nog wat metingen gedaan. Daarna kan gekeken worden welk type beademing het best is en dan begint het uitproberen. Vanaf woensdag blijf ik daar dan dus ook slapen.

Fijn dat we dit nu weten, kan er voor volgende week inval worden geregeld.